locatie: Lild Strand, Noord-Jutland, Denemarken
zaterdag 24 juli 2010
vrijdag 23 juli 2010
woensdag 21 juli 2010
maandag 19 juli 2010
donderdag 15 juli 2010
maandag 12 juli 2010
een breisteen?
Uitrusten in een hunebed wat heeft dat met breigraffiti te maken?.....
Resting under a dolmen – what has that to do with knitting graffiti?
Als kind al was ik gefascineerd door overblijfselen van de megalithische cultuur, misschien omdat ik een deel van mijn jeugd in Drente ben opgegroeid.Nog steeds zoek ik in bijna elke vakantie naar hunebedden, menhirs, steencirkels of wat dan ook.
When I was a child I was fascinated by remains of the megalithic culture, perhaps because I spent some of my childhood growing up in Drenthe. Almost every holiday, I am still on the lookout for dolmens, menhirs, stone circles and such like.
Een megaliet is een stenen monument. Het woord megaliet is afkomstig van 2 Griekse woorden (megas=groot en lithos=steen) en verwijst naar een monument dat uit één of meer grote stenen bestaat.
A megalith is a stone monument. The word “megalith” is derived from two Greek word (megas = great and lithos = stone) and refers to a monument consisting of one or more large stones.
Megalieten komen wereldwijd voor, een groot deel stamt uit de neolithische periode
Er is vaak gedacht dat er in het midden en late neolithicum en de vroege bronstijd een megalithische cultuur zou hebben bestaan, die zich over heel Europa uitstrekte en verantwoordelijk is voor deze monumenten. Nadere beschouwing van de megalieten zelf en de geassocieerde vondsten, leert echter dat het hierbij niet om een volk gaat, maar meerdere. Er heeft dus nooit een megalithische cultuur bestaan, er waren meerdere culturen die met grote stenen bouwden.
Megaliths are found all over the world, a large number dating from the Neolithic period.
It is often thought that the monuments originated in the mid and late Neolithic and early Bronze Ages, when a megalithic culture stretched across the whole of Europe. Closer analysis of both the megaliths themselves and associated remains, shows that they are related to not one but several peoples. Thus there was not one megalithic culture, but several cultures that built with large stones.
Wat fascineert mij zo in deze monumenten?
Het idee dat deze bouwwerken zo immens oud zijn, ruim 4000 jaar en dat we ze gewoon kunnen aanraken, er omheen lopen, er op gaan zitten. Het is niet voor te stellen hoeveel generaties mensen dit al hebben gedaan. Zo oeroud. En veel van deze monumenten zijn omgeven door raadsels, want waarom zijn ze gebouwd?
Why am I so fascinated by these monuments?
To think that these constructions are so incredibly old, more than 4000 years old, and that one can still touch them, walk around them and sit on them. It’s impossible to imagine how many generations of people have done this, they are so primeval. Many of these monuments are wrapped in mystery; why were they built?
De hunebedden waren grafkamers, bedolven onder een grafheuvel. Maar steencirkels en menhirs, wat was daar de bedoeling van....?
Bij Stonehenge bv. heeft men vaak gedacht dat het gebruikt werd door astrologen, of het was een collectieve begraafplaats/crematorium. Aan de hand van recente onderzoeken denkt men nu aan een soort bedevaartsoord/gezondheidscentrum waar zieke mensen naartoe werden gebracht.
Dolmens were burial chambers, covered by a burial mound. But what was the purpose of stone circles and menhirs?
At Stonehenge, for example, people often thought that it was used by astrologists or served as a communal burial place/crematorium. Based on recent research, it is now thought that it was a sort of pilgrimage/health centre, to which sick people were brought.
Toen we dit jaar besloten op vakantie naar Denemarken te gaan hoopte ik weer megalieten te kunnen opsporen, maar dit keer wilde ik er iets achterlaten, een geverfde steen bijvoorbeeld. De verf had ik ingepakt, de ideeën kwamen vast onderweg wel.
Maar volkomen onverwachts reden we op de heenreis in Duitsland al door een gebied met hunebedden. Maar ik had nog geen steen geverfd en er was in de omtrek geen losse steen te vinden die ik ter plekke onder handen zou kunnen nemen. Wel had ik zoals altijd mijn breinaalden en wol bij me, had ook al wat lapjes gebreid, al verwachtte ik niet echt in Denemarken kale hekjes tegen te komen.
Dan maar een nepsteen maken, een gebreide steen, een breisteen. Denneappels lagen er genoeg, dus de vulling was snel gevonden.
When we decided to go to Denmark for our holiday this year, I hoped that I could again look for megaliths, but this time I wanted to leave something behind, such as a painted stone, for example. I packed some paint and I was sure to get some ideas on the way.
Driving through Germany on the outward journey we came, completely unexpectedly, upon an area with dolmens. But I had not yet painted any stone and I couldn’t find any no loose stones in the area that I could use. As always, I had my knitting needles and wool, and had already knitted some squares, even though I didn’t expect to find bare gates in Denmark.
So I could make a pretend stone, a knitted stone, a knitstone There were lots of fir cones, so I could quickly find the stuffing.
Nu nog een thema........het getal 55 spookte al een tijdje door mijn hoofd (in 1955 geboren en dit jaar 55 geworden), misschien 55 stenen her en der dit jaar achterlaten?!
OK, 55 erop geborduurd,
dus dit was steen 1 van 55,
of eigenlijk geen steen.
On another topic ... the number 55 has been haunting me for some time (I was born in 1955 and this year I shall be 55), so perhaps I should leave 55 stones behind this year?!
OK, 55 embroidered on it,
thus this was stone 1 of 55,
and actually, not a stone.
Ein stein ist kein stein, zo zaten wij in Duitsland te grappen.....maar toen ik het 2e lapje ging voorzien van 55 en de cijfers er meer uitzagen als SS, vond ik het een minder goed idee.
Dus bij het volgende hunebed ben ik gewoon begonnen bij de 1.
Want dit was een echte steen die in het breiwerkje zat.
In het eerste breiwerkje zat nu eenmaal -kein stein-.
Zo ging het project BREISTENEN van start en ik ga door tot nummer 55.
“Ein stein ist kein stein,” as we used to joke in Germany ... but when I put a 55 on the second square, the numbers looked more like SS, which I didn’t think was such a good idea.
Thus at the next dolmen, I began with the 1.
Because this time a real stone that was incorporated into the knitting.
In the first piece of knitting there was, after all, no stone.
Thus the KNITSTONES project started and I will continue to number 55.
donderdag 8 juli 2010
miekniffity actiepakket (2)
Het 2e actiepakket is in de maak:
Miekniffity Action Packet (2)
The 2nd action packet is being made:
dit keer gaat het op reis met oma, dochter en kleindochter.
Vandaar dit vrolijke pakket, speciaal voor de jongste.
This time it’s travelling with a grandma, daughter and grandchild. That’s why there is this cheerful packet, especially for the youngest.
Voor alle3 een eigen lapje.
Each one has their own square.
Veel handen maken licht werk,
dankjewel Marian, zo kan ik me met het breien bezighouden.
Many hands make light work. Thank you, Marian. Your help means I can get on with the knitting.
Het overhandigen van het pakket dat op reis gaat naar Bonaire.
Handing over the packet that’s going off to Bonaire (in the Dutch Caribbean).
Abonneren op:
Posts (Atom)
